Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των υπηρεσιών αποκατάστασης και υγείας έχει οδηγήσει στη χρήση διαφορετικών, καθώς και παραδοσιακών θεραπειών.Ορισμένες από αυτές τις μεθόδους είναι η εικονική πραγματικότητα, οι θεραπείες που υποστηρίζονται από ζώα και η υδατοθεραπεία.
Οι προσεγγίσεις με τη βοήθεια των ζώων είναι οι θεραπευτικές μέθοδοι εξάλειψης και χρήσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ένα άτομο στις φυσικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές, κοινωνικές, αισθητηριακές και περιβαλλοντικές αναπτυξιακές περιοχές αξιοποιώντας την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και ζώων.
Αυτές οι μέθοδοι αποτελούνται από δύο βασικά κεφάλαια: A) Δραστηριότητες και Β) Θεραπείες που υποστηρίζονται από ζώα. Απαιτείται μια διεπιστημονική ομάδα για την εφαρμογή των μεθόδων, η οποία αποτελείται από επαγγελματία θεραπευτή, όπως π.χ. φυσιοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή και ψυχολόγο που έχουν εκπαιδευτεί σε αυτόν τον τομέα. Τα τελευταία χρόνια, αυτές οι μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί για την αύξηση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης με φυσικούς τρόπους και ευεργετούν τα άτομα με νευροαναπτυξιακές διαταραχές (ΔΑΦ, εγκεφαλική παράλυση κ.ά).
Ο Αμερικανικός Κτηνιατρικός Ιατρικός Σύλλογος έχει συμμετάσχει στην μελέτη αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και ζώων, η οποία αποφάνθηκε πως έχει ενεργό ρόλο στη διαδικασία και στην ταχύτητα αποκατάστασης. Όταν αυτές οι προσεγγίσεις ενσωματώνονται στα προγράμματα αποκατάστασης, λαμβάνεται υπόψη η γενική κατάσταση του ατόμου και σε ποιες αρχές βασίστηκε η θεραπεία που ακολούθησε η ομάδα παρέμβασης. Οι προσεγγίσεις αποκατάστασης με τη βοήθεια των ζώων, και όχι η αυτόνομη προσέγγιση, είναι μια στρατηγική ιδέα όπου πολλοί επαγγελματίες συνεργάζονται για να επιτύχουν διεπιστημονικούς στόχους για μια παθολογία.
Το πλαίσιο αυτό αποτελείται από τρία βασικά ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα είναι «ποια είναι τα οφέλη των επιμέρους ζωικών και θεραπευτικών δραστηριοτήτων συμπεριλαμβανομένων των ζώων;» Το δεύτερο ερώτημα είναι «πώς μπορούμε να συμπεριλάβουμε το ζώο στη διαδικασία αποκατάστασης;» Το τρίτο ερώτημα είναι «ποιες είναι οι καταλληλότερες δραστηριότητες για το άτομο; “.
Με βάση τις απαντήσεις αυτών των ερωτήσεων, οι προσεγγίσεις που υποστηρίζονται από ζώα ομαδοποιούνται στις δύο κύριες κατηγορίες που έχουμε προαναφέρει ( δραστηριότητες και θεραπείες). Όταν διερευνώνται θεραπευτικές ιδιότητες των δραστηριοτήτων, διαπιστώθηκε ότι βοηθάει στη μείωση του επιπέδου άγχους και έμμεσα στην αύξηση της αυτοπεποίθησης και της κοινωνικοποίησης. Αναφέρεται ότι οι θεραπευτικές ασκήσεις που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την υποστήριξη των νευροαναπτυξιακών υποστρωμάτων των ατόμων και για τη θετική συμβολή στην ευημερία τους.
Μπορείτε να διαβάσετε πολλές πληροφορίες για την ιστορία της προσφοράς των ζώων(γάτα,σκύλος,δελφίνι κ.ά.) στη θεραπευτικη αποκατάσταση του ανθρώπου, πατώντας εδώ.
Θεραπεία με άλογο
Μεταξύ των προσεγγίσεων που υποστηρίζονται από ζώα, τα άλογα είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα ζώα στις θεραπευτικές προσεγγίσεις προς τους ασθενείς. Όταν εξετάζουμε χιλιάδες χρόνια ιστορίας, ανεξάρτητα από το πόσο αλλάζουν οι περιβαλλοντικές συνθήκες, υπήρξε πάντα μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των κοινωνιών και των αλόγων. Στη βιβλιογραφική ανασκόπηση της θεραπευτικής χρήσης των αλόγων, ανακαλύπτουμε δύο κατηγορίες: θεραπευτική ιππασία και ιπποθεραπεία. Μπορεί να υπάρχουν δύο διαφορετικά ονόματα παρέμβασης, αλλά και οι δύο με πολλούς κοινούς στόχους.
Παρόλο που υπάρχει η πεποίθηση ότι τα άλογα εξημερώθηκαν, οδηγήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία των ανθρώπων ακόμη π.Χ., δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία σχετικά με αυτό το θέμα της τότε εποχής πέραν της γνώσης που έχουμε ότι τον 5ο αιώνα πΧ ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, ο Ιπποκράτης, μίλησε για τα ιατρικά οφέλη που έχει η ιππασία στους πνεύμονες και στους μυς, ενώ ο Ασκληπιός υποστήριζε πως τα άλογα, στάλθηκαν στους ανθρώπους για να τους θεραπεύσουν.
Ως στρατηγική θεραπείας, η ιπποθεραπεία περιτυλίσσεται κυρίως γύρω από τη θεωρία της αισθητηριακής ολοκλήρωσης, επειδή η κίνηση του αλόγου παρέχει πολυαισθητηριακά ερεθίσματα στον αναβάτη. Ο ρόλος των θεραπευτών είναι να καθορίσουν την ποσότητα της αισθητικής διέγερσης και των χορηγούμενων ασκήσεων. Επιπλέον αυτό, μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω μέσω της σύνδεσης μεταξύ του αναβάτη και του αλόγου.
Σε μια συνεδρία ιπποθεραπείας, το άλογο κάνει κατά μέσο όρο 2000 βήματα, πράγμα που σημαίνει ότι ο αναβάτης παίρνει επίσης 2000 εγκεφαλικά ερεθίσματα – περίπου 2000 μυϊκές συσπάσεις. Έχει αποδειχθεί ότι ο αυξημένος αριθμός επαναλήψεων υποστηρίζει την κινητική μάθηση. Ως εκ τούτου, η αύξηση του αριθμού των επαναλήψεων που οφείλονται στη θεραπεία είναι η σημαντικότερη παράμετρος που υποστηρίζει την ανάπτυξη της στατικής δυναμικής ισορροπίας, τη μεταφορά βάρους, τον προγραμματισμό των κινήσεων και την κινητική ικανότητα σε σχέση με την κινητική μάθησης του ατόμου. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης τοποθετούμε τον αναβάτη σε κατάλληλη θέση και εργαζόμαστε σύμφωνα με τις αρχές της κίνησης, του ρυθμού, της κινητικής μάθησης και των κινήτρων. Η ιπποθεραπεία έχει θετική επίδραση στον συντονισμό, τον χρόνο αντίδρασης, την αισθητηριακή επεξεργασία, τον αναπνευστικό έλεγχο, τον προγραμματισμό των κινήσεων και τον έλεγχο της στάσης του σώματος.
Αυτή η πολυλειτουργική προσέγγιση βοηθά στην αύξηση της θετικής επίδρασης της ιπποθεραπείας, αλλά και των υπόλοιπων θεραπειών που χορηγούνται στον αναβάτη.