Φαίνεται πως η επαφή του αλόγου με φοιτητές ιατρικής είναι πολύ ευεργετική για την βελτίωση του τρόπου συμπεριφοράς των μελλοντικών γιατρών προς τους ασθενείς τους. Παρακάτω αναρτώ το γιατί:
Το άλογο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει λέξεις για να επικοινωνήσει αλλά ξέρει να εκφράζεται και να κατανοεί πολύ καλά την γλώσσα του σώματος. Σε παραδόσεις μαθημάτων στην Ιατρική σχολή, οι φοιτητές μαθαίνουν να μεταφράζουν τα -πολλές φορές- μη λεκτικά σημάδια ενός ασθενή.
Μία από τις τάξεις για την οποία γίνεται λόγος σε αυτό το άρθρο, ιδρύθηκε και διδάσκεται από την κα Μαρία Κατσαμάνη στο εξωτερικό, κλινική ψυχολόγο με διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία. Η Δρ. Κατσαμάνη είναι επίσης καταξιωμένη ιππέας που εκπαιδεύει άλογα ιππικής δεξιοτεχνίας.
«Το άλογο είναι κάτι γνώριμο και οικείο προς τους ανθρώπους, αλλά ταυτόχρονα όχι και τόσο», εξηγεί η ίδια. «Τα άλογα είναι μεγάλα και τρομακτικά». Ως ζώα – λεία, παρέχουν φυσική βιοανατροφοδότηση. «Αν είστε ανήσυχοι, θα το νοιώσουν και θα απομακρυνθούν. Ομοίως, όταν ένα άτομο έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο, χάνει την αίσθηση του ελέγχου. Αισθάνονται το ίδιο άγχος με ένα ζώο – λεία, όπως όταν ένα άλογο αισθάνεται ότι έχει παγιδευτεί.»
Δεδομένου ότι τα άλογα είναι τόσο ευαίσθητα στο να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματος του φοιτητή, βοηθούν τον άνθρωπο να αντιληφθεί αυτό που προβάλλει. Σε μια άσκηση, οι μαθητές μαθαίνουν πώς να προσεγγίζουν ένα άλογο έτσι ώστε να μην το τρομάζουν. Σε μια άλλη, προσπαθούν να κάνουν το άλογο να τους ακολουθήσει. Αν το άλογο ακολουθήσει, δείχνει ότι εμπιστεύται τον φοιτητή. Ως γιατρός θα είναι σημαντικό να κερδίζετε την εμπιστοσύνη ενός ασθενούς, ώστε να ακολουθήσετε ένα σχέδιο θεραπείας και να δώσετε συμβουλές.
Πηγές – αναφορές:
https://news.stanford.edu/news/2006/august23/med-horses-082306.html