Η ιπποκομία, δηλαδή η φροντίδα του αλόγου για την καλή κατάσταση της υγείας του είναι τόσο σημαντική, όσο και η ίππευση.

Για τους μικρούς μας αναβάτες της θεραπευτικής ιππασίας εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς, όπως για παράδειγμα της ρύθμιση της αδρής και λεπτής κινητικότητας των χεριών, τον συντονισμό κινήσεων, τη βελτίωση του συντονισμού χέρι – μάτι και πολλά άλλα. Αυτά βοηθούν με τη σειρά τους την εξέλιξη των βασικών μαθησιακών ικανοτήτων (ανάγνωση, γραφή, αριθμιτική) και την εξισορρόπιση του αισθητηριακού συστήματος.

Έχει σημασία η ιπποκομία μετά την συνεδρία, αφού το σώμα και ο εγκέφαλος είναι πιο έτοιμα – και αισθητηριακά ρυθμισμένα – να προωθήσουν μια καλή συμπεριφορά. Με την πάροδο του χρόνου η γενίκευση από την ίππευση μέσα στον στοίβο, στο έδαφος εκτός του στοίβου και την ιπποκομία, διευρύνεται και εκτός του ιππικού ομίλου.

Πολλά παιδάκια που ασχολούνται με την θεραπευτική ιππασία θέλουν να ασχοληθούν με την καθαριότητα του αλόγου, να κάνουν ξυστρί και βούρτα, να καθαρίσουν τις οπλές μετά την συνεδρία, να σκουπίσουν, να χτενίσουν την χαίτη του αλόγου, να τρέξουν για να βάλουν την σέλα και τα ηνία στη θέση τους. Να συνοδέψουν το άλογο στον στάβλο, να του δώσουν το βραδινό του, να του βγάλουν τη φορβιά και να το βάλουν για ύπνο 🙂 Δυστυχώς, όλη η διαδικασία δεν μπορεί να γίνεται πάντα γιατί ο χρόνος μας είναι περιορισμένος και οι συνεδρίες πολλές! Όταν μπορούμε όμως, το κάνουμε κι αυτό!

Επίσης, αποτελεί σημαντικό βήμα για τον ψυχοσυναισθηματικό δεσμό με το άλογο, λόγω του γεγονότος ότι είναι ζώο αγέλης και μέσω της φροντίδας αναπτύσσουν συναισθήματα και οικειότητα ανα μεταξύ τους. Το ίδιο συμβαίνει και μ´ έναν άνθρωπο που το φροντίζει/ταίζει/περιποιείται/κάνει γυμναστική μαζί του.

Φιλικά,